İzmir'de şarap fabrikası kuruldu.

Kalmuk Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti

ABD'nin en büyük yatırım bankası kuruldu.

Irmak-Filyos (Zonguldak kömür hattı) devreye alındı.

İskoç Robert WATSON-WATT radarı icat etti. Bu radar uçakları 65 km'den tanıyabiliyordu.

Rus asıllı Amerikalı Igor SKORSKY VS300 adlı ilk modern helikopteri yaptı.

Portekizli Antonio MONIZ mental hastalıklarda lobotomiyi kullandı. Lobotomi, beyinde yapılan bir ameliyat türüdür.

(Kobe/Japonya). 1935 yılında inşa edilen Kobe Camii Japonya’nın ilk camisi olma unvanına sahiptir. Japonya’da ünlü eserler inşa eden, Çekoslovakyalı mimar Jan Josef Švagr tarafından, Türk cami mimarisi örnek alınarak inşa edilmiştir. Zemini ve sağlam yapısı nedeni ile Büyük Hanshin depremini sapasağlam atlatmıştır. Halen dimdik ayaktadır.

Osmanlı İmparatorluğu döneminde, çeşitli nedenlerle, arazinin önemli bir bölümü vakıfların elindeydi. "Engelhardt, Türkiye'deki gayri menkullerin ve emlakın dörtte üçünün 19uncu asırda vakıf sıfatiyle camilere ait bulunduğunu iddia etmektedir." 1935'te yürürlüğe giren 2762 sayılı Vakıflar Kanunu ile bu vakıflar devletin denetimi altına alındı.

İstanbul Rıhtım şirketi satın alındı.

Marmara Adası ve Erdek'te deprem oldu; 5 kişi öldü, 600 bina hasar gördü.

İzlanda kürtajı yasallaştıran ilk ülke oldu.

İlk yalan makinesi Leonarde Keeler tarafından denendi.

Wallace CAROTHERS naylonu icat etti. (Now You LOusy Nippon)

Isparta Gülyağı Fabrikası, Türk Gülyağcılığı Ltd.Şti. 1935 yılı Mart ayında faaliyete geçti. Şirketin sermayesinin üçte ikisi Sümerbank'a, üçte biri Ziraat Bankası'na aitti. 1945 yılında Tekel'e devredildi.

Pers İmparatorluğunu sona erdiren Şah Rıza Pehlevi, uluslararası topluluğa seslenerek ülkesinin Persia olarak değil, "Aryanların ülkesi" anlamına gelen İran olarak adlandırılmasını istedi.

Türk Hava Kurumu tarafından 3 Mayıs 1935 tarihinde Türkiye'nin ilk uçuş okulu olan TÜRKKUŞU kuruldu.
Atatürk, genç ve yetenekli Türk havacılarının havacılık sporunda gelişmelerini sağlamak amacıyla yurt dışına gönderilip orada ihtisas yapmalarını arzulamıştı. Onun emir ve direktifleriyle başta Sabiha Gökçen olmak üzere bazı Türk havacıları 1935 yılı Temmuz ayında Sovyetler Birliğindeki "Koktobel Planör Okulu" na giderek orada bu spor dalı üzerindeki bilgilerini kuvvetlendirip tecrübelerini arttırmışlardır. Bu uzman planörcüler yurda dönüşlerinde "Türk Kuşu" kadrosunda öğretmen olarak görev almışlar ve bildiklerini ve öğrendiklerini genç havacı kuşaklara öğretmişlerdir.

Cumhuriyet Halk Fırkası Dördüncü Büyük Kurultayı toplandı.
4. Kurultay, Mustafa Kemal Atatürk'ün katıldığı son kurultay oldu.

Kurultayda "fırka" yerine fransızca eş anlamlısı olan "parti" sözcüğü benimsendi. Altı ok daha ayrıntılı şekilde ele alındı.

"Partinin güttüğü bütün bu esaslar Kemalizm prensipleridir" denilerek, Kemalizm ilk kez resmi olarak tanımlandı. Yıllar sonra bu ideolojinin Munis Tekinalp (Moiz Kohen) adında bir yahudi olduğu ortaya çıktı.

Keçiburlu kükürt fabrikası işletmeye açıldı.

Hafta tatilinin Cuma gününden, Cumartesi öğleden sonraya alınması bu kanunla olmuştur. Kanunun ilk 3 maddesi şöyledir;

BİRİNCİ MADDE — Ulusal bayram yalnız Cumhuriyetin ilân edildiği 29 ilk teşrin günüdür. Türkiye'nin içinde ve dışında Devlet adına yalnız o gün tören yapılır. Bayram 28 ilk teşrin öğleden sonra başlamak üzere 29 ve 30 günleri devam eder.

İKİNCİ MADDE — Genel tatil günleri şunlardır:
• A - Zafer bayramı; istiklâl savaşında son zaferin kazanıldığı 30 ağustos günü; (Bu gün Millî Müdafaa vekilliği tarafından hazırlanacak programa göre özel tören yapılır).
• B - Ulusal egemenlik bayramı; 22 nisan öğleden sonra ve 23 nisan günü.
• C - Bahar bayramı; mayısın birinci günü.
• D - Şeker bayramı; üç gün.
• E - Kurban bayramı; dört gün,
• E - Yılbaşı günü; her yıl birinci kânunun 31nci günü Öğleden sonra ve ikinci kânunun birinci günü.
Bu maddede yazılı tatil günlerinde ve birinci maddede yazılı ulusal bayramın 28 ve 30 ilk teşrin günlerinde hususî yerlerin kapanması mecburî değildir.

ÜÇÜNCÜ MADDE — Hafta tatili pazar günüdür. Bu tatil 35 saatten eksik olmamak üzere cumartesi günü saat 13 te başlar. Halkın yemesi, içmesi, giyinmesi gibi zarurî ihtiyaçlar ile alâkalı alış, veriş dükkân ve mağazaları hakkında cumartesi günü hafta tatili kanunu hükümleri tatbik edilmez.

Aydın demiryollarının satın alınmasına dair mukavele mecliste tasdik edildi. İzmir-Aydın hattı; Denizli ve Dinar üzerinden Eğridir'e kadar uzanır.

Kızılay'ın güçlendirilmesi amacıyla 12 Haziran 1935 gün ve 2767 sayılı yasayla, sıtma ve frengi tedavisinde kullanılan ilaçların üretim hakkı Kızılay'a verildi.

20 Haziran 1935 gün ve 2825 sayılı yasayla, kimyasal savaşta savunma amaçlı maddelerin üretim hakkı da Kızılay'a devredildi.

Ayrıca, oyun kağıdı satış tekeli de Kızılay'daydı.

Ankara Dil, Tarih ve Coğrafya Fakuleti kurulması kanunu kabul edildi.

Türkiye Cumhuriyeti kurulduktan sonra, kalkınma çabaları içerisinde madencilik konusu da ele alınmış, yeraltı kaynaklarımızın devlet eliyle çıkarılması ve değerlendirilmesi amacıyla, 20 Mayıs1933 tarihinde Ekonomi Bakanlığı'na bağlı olarak "Petrol Arama ve İşletme İdaresi" ile "Altın Arama ve İşletme İdaresi" adıyla iki bağımsız kurum kurulmuştur.

Daha sonra madenlerimizin gerekli jeoloji ve madencilik yöntemleriyle sistemli olarak araştırılması, çıkartılması, daha iyi duruma getirilmesi, işletilmesi ve faaliyet konusuyla ilgili elemanları yetiştirmek amacıyla 14 Haziran 1935 tarih ve 2804 sayılı yasayla Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü kurulmuştur.

Kurtuluş Savaşı'nın sonrasında yapılan İzmir İktisat Kongresi'nde alınan kararla madencilik önce özel şirketlere bırakılmıştır.

Türkiye Cumhuriyetinin yeniden yapılanmasında, sanayinin gelişmesine yardımcı olmak amacıyla 20 Haziran 1935'de, 2905 sayılı yasa ile Etibank müessesi kurulmuştur. Banka adını Anadolu uygarlığının temel taşlarından olan Etilerden almıştır.

Yer altı kaynaklarının üretilmesinden, bu yer altı kaynaklarının pazarlanması, santrallerin inşası, elektrik enerji üretimi gibi kalkınmada ekonomik alt yapının oluşturulması amacı ile kurulmuştur. Bankanın kredi işlemleri, iştirak ettiği ve kendi kurduğu işletmelerle sınırlandırılmıştır.
Etibank'ın kuruluşta nominal sermayesi 20 milyon TL olup, 1935 yılında ödenmiş sermayesi ise sadece 37.500.-TL idi.

Türkiye'yi elektriğe kavuşturma planını ve bu plan içinde yer alan kuruluşların ön projelerini hazırlamak üzere düzenlenen kanunla, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'na bağlı Kamu İktisadi Teşebbüs'ü niteliğinde bir kurum olarak 24 Haziran 1935'te kuruldu.

Şeker Rasyonalizasyon Komitesinin 1929 tarihli raporu doğrultusunda, tarımsal, teknik ve idari çalışmaların koordine edilmesi, sermaye kaynaklarının birleştirilmesi amacıyla, şeker fabrikalarının birleştirilmesine karar verilmiş, 6 Temmuz 1935 tarihinde, Sümerbank, İş bankası ve Ziraat Bankası tarafından eşit hisselerle 22 milyon TL sermayeli Türkiye Şeker Fabrikaları Anonim Şirketi kurulmuştur. Dört ayrı fabrika bu şirket tarafından devralınmıştır.

Suriye'den M.Kemal'e suikast yapmak üzere gizlice giriş yapan 5 kişi yakalandı. Olaya Urfa milletvekili Ali Saip Ursavaş'ın da dahil olduğu anlaşıldı.
Suikasti Çerkez Ethem ve yandaşlarının planladığı ortaya çıktı.

Sümerbank Kayseri Pamuklu Sanayii Müessesesi'nin temeli, Kayseri Bez Fabrikası olarak 20 Mayıs 1934 günü atıldı. Fabrika 16 Eylül 1935 günü işletmeye açıldı.

3 Ekim 1935 tarihinde İtalyan birlikleri yaklaşık 400.000 kişilik bir kuvvetle Habeşistan'a girdi.

İtalya saldırılarında hiçbir uluslararası kurala uymayarak hardal gazı kullandı ve böylece Cenevre Protokolü'nü de ihlal etmiş oldu. Hardal gazı sadece askerlere değil, sivil halka karşı da kullanıldı, hatta ekili tarlaların üzerine bile hardal gazı sıkıldı. İtalyan birlikleri Kızılhaç ve Kızılay hastanelerini de bombaladılar.

İngilizlerin 1941 yılında işgale son vermelerine kadar İtalyanlar Habeşistan'da yaklaşık 760.000 kişinin ölümüne neden olmuştur.

M.Kemal'in direktifi doğrultusunda Hükümetten gelen telkinler üzerine Türkiye'de faaliyet gösteren Mason Locaları, faliyetlerini kendiliğinden durdurarak, kapanmış oldular.

M.Kemal'in çevresinde etkin başlıca mason isimler; Şükrü Kaya, Kazım Özalp, Mahzar Germen, Recep Peker, Dr.Mim Kemal Öke idi. Bunlar Cenova locasına ve Barca Mison Cenaplarına bağlıydılar. Türkiye'deki masonların liderleri İbrahim, Abraham Benaroyas ve Mustafa Hakkı Nalçacı idi.

Mason Localarının kapatılması üzerine Benaroyas, "Cemiyetimize zarar veren ve engelleyenlerin cezası ölüm olmalıdır! O sarı lider ortadan suret-i katiyetle ortadan kaldırılacaktır!" diyecektir. (Yunan, Laiki Foni (Halkın Sesi) Gazetesi, 1 Ağustos 1948)

Türkiye Büyük Loca'sında, kurulduğu 1909 yılından faaliyetlerine ara vermek zorunda kaldıkları 1935 yılına kadar seçim tarihi sırasıyla görev yapan Büyük Üstatlar:

• 1909 Talat Paşa
• 1911 Faik Süleyman Paşa
• 1912 Dr.Mehmet Ali Baba (Erel)
• 1915 Faik Süleyman Paşa (17 Ağustos 1916'da cephede şehit düştü)
• 1916 Mehmet Cavit Bey
• 1918 Rıza Tevfik (Bölükbaşı)
• 1920 Fuad Hulusi (Demirelli)
• 1921 Dr. Besim Ömer Paşa (Akalın)
• 1924 Servet Yesari
• 1925 Fikret Takiyeddin (Onuralp)
• 1927 Edip Servet (Tör)
• 1930 Servet Yesari
• 1930 Mim Kemal (Öke)
• 1932 Mustafa Hakkı (Nalçacı)
• 1933 Muhittin Osman (Omay)

Çalışmalara ara verilmesinden üç yıl kadar sonra, 1938 yılı Haziran ayında yeni Dernekler Kanunu çıkarılmasının ardından Masonların yeniden çalışmalara başlama arzusuyla 1938-1939 yıllarında üç loca oluşturdukları görülmektedir.

Kapatılan mason localarının tekrar açılmasına, M.Kemal'in öldürülmesindne sonra İsmet İnönü tarafından izin verildi ve el konularak Halkevlerine aktarılan malları iade edildi.

İkinci umumi nüfus satımı yapıldı.

Erganimaden-Diyarbakır demiryolu açıldı.

18 Nisan 1972 tarih ve 1581 numaralı TARIM KREDİ KOOPERATİFLERİ VE BİRLİKLERİ KANUNU ile güncellenmiştir.

Saldırganlık Karşıtı Antlaşma. Saavedra Lamas (dönemin ABD Dış İşleri Bakanı) Antlaşması olarak da bilinir.

Arjantin, Brezilya, Şili, Meksika, Paraguay ve Uruguay temsilcileri tarafından, 10 Ekim 1933'te Rio de Janeiro'da imzalandı. ABD hükümeti 10 Ağustos 1934'te anlaşmayı onayladı. Antlaşma 13 Kasım 1935'te yürürlüğe girdi ve 30 Nisan 1948 tarihinde sonuçlanan Bogota Paktı Antlaşması'nın yürürlüğe girmesi ile sonlandırıldı.

1913 yılında İtalyanlara Haliç'te gemi işletmeciliği imtiyazı verilmişti. İtalyanlar 17 gemiyle sefer yapıyorlardı. 23 Kasım 1935 günü bu imtiyaz kaldırıldı, İtalyanların gemileri millileştirilip devletleştirildi ve İstanbul Belediyesi'ne devredildi. Daha sonra da 16 Temmuz 1941 günü Devlet Denizyolları ve Limanları Umum Müdürlüğü'ne verildi.

Afyon-Isparta demiryolu açıldı.

Mülkiye Müfettişi Hamdi Bey 1926 yılında hükümete sunduğu bir raporda şöyle diyordu:

"Dersim, Cumhuriyet hükümeti için bir çıbandır. Bu çıban üzerinde kesin işlem yapmak ve üzücü ihtimalleri önlemek, memleketin selameti için mutlaka lazımdır. Mektep açmak, yol yapmak, refahı temin edecek fabrikalar kurmak özetle yurtlandırma ve medenileştirme yoluyla bölgeyi ıslaha çalışmak hayalden başka bir şey değildir."

1930'da Birinci Umum Müfettişi İbrahim Tali Öngören izlenecek yöntem olarak şunları belirlemişti: • "A) Bütün Dersim'in hariçle münasebetini kat ederek, taarruzlarına ve ticaretlerine mani olmak, aç kalacak halkı zamanla kendiliğinden ilticaya icbar etmek ve şu suretle Dersimi fenalıklardan tahliye. • B) Her tarafı esaslı surette kapadıktan sonra ihata çemberini tedricen darlaştırmak ve fenalıklardan dolayı yakalananları derhal Dersim'den çıkartarak garba serpiştirmek"

Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak ise "Dersimli okşanmakla kazanılmaz" derken "Dersim'in koloni gibi nazarı itibara alınmasını" öneriyordu.

1934 yılında çıkartılan İskan Kanunu ve 1935 yılında çıkartılan Tunçeli İlinin İdaresi Hakkındaki Kanun kapsamında da bu önerilere uygun bir takım hareketlere girişildi.

Kanuna göre; Dersim'in adı değiştiriliyor ve yeni bir il kurularak adına ‘Tunçeli' deniliyordu. Yeni kurulan vilayete rütbesiyle ilgili yetkilere sahip olmak üzere bir korgeneral vali, kumandan olarak atanıyordu.

Tunceli Kanununa göre "Vali-Kumandan" aşırı yetkilerle donatılmış, yarama yürütme ve yargının neredeyse tüm yetkileri tanımlanmıştı. Güvenlik açısından gerekli görülürse il halkından olan kişileri ve aileleri il içinde bir yerden bir diğer yere nakletmeye ve bu kişi ve ailelerin il içinde ikamet etmelerini engellemeye yetkiliydi. İdam hükümlerinin de tescil edilmesi de valinin yetkisindeydi. Tecil edilmeyen idam cezaları infaz ediliyordu. Aslında bu hüküm anayasaya aykırı idi. Çünkü mevcut anayasaya göre idam hükümlerinin onayı TBMM'ye aitti.